ceninlerin mezarı yok: mehmet çetin

ceninlerin mezarı yok

"dil, dişin ağrıdığı yere gider"*

iç/gece:
kötü huylu bir urun kendine sitemi
ya da cenin duruşu bir susuş için sortia

dış/biz:
ama hiç gerek yok buna. lütfen
ıslık çalmayın. mezarlık değil burası
sevişip geldiğimiz terimizi sildiğimiz
ceninlerin mezarı yok olmayacak zaten

ölü ele geçiriliyorken bir cenin daha
daha susalım lütfen unuturuz sonra


şimdi narkoz. evet, daha narkoz, lütfen
birazdan düşük yapacak hayat odasından
alıp getirdik kalbimizi kanatacağımız yere
geldik narkotikte bitecek çocukluk gününe
şimdi atabiliriz bedenimizden o suçsuzluğu

biz, bekleme odasındakiler bir sigara daha
yatıştırıyor mu bizi bu yapay güz serinliği
kana sızarken bu yangın ah bu kanateşi
alıp çığlığını aşka sererken kadının
onun arkasına saklarken erkeği

rahat. lütfen. bir sigara daha yakın
işte, ölü ele geçiriliyor bir cenin daha
ki sesleri yok onların gülümsemesi yok
hiç gerek yok ıslık çalmaya. lütfen. bakın
aysız gecede işlenen cinayet kadar rahat olun
mezarlık değil burası ceninlerin mezarı yok zaten

iç/içe: cenin çölü. kaktüsü de var üstelik. ve öyle bir
kaktüs gölgesinde bir gün yalnızbaşımıza biz, kendimizle
bir yılanın inebildiği derinlikten düşüyoruz yoluna kendimizin
cehennem kadar bir sıcak ortasında yandık yanacağız birazdan
utanmayı anımsıyoruz o cenin çölünde. anımsıyoruz ki hiç
masum değil/iz
izliyoruz kendimizi yatakodasından geçiyoruz
beynimizin yatakodasında sefapezevenkleri beynimizin
gecelerinden geçiyoruz ki hiç masum
değil/iz
izlerken kendimize dönen yollarda dilimizden attığımız
bir sözcük gibi yani aşk gibi mi evet öylesi bir sıcak gibi
etimizin derininde hazlarımız kadar uzun bir bıçak
cenin duruşuna benziyoruz birden ve korkuyla
anımsayıp katllerimizi ki tam da öyle

nasıl bir karanlık/ız ki boğuluyoruz
boğuyor bizi anne huylu amnion suları
onlarla söküp atıyoruz o kötühuylu urları

daha, ölü ele geçiriliyorken bir cenin daha
rahat, toprağa gömülmez onların ölüsü
atalım. aşkımızın safrası onlar. atalım
bedenimizde süren muharebenin
mağlupları onlar. atalım
parçalayalım ölüsünü onların
parça parça aşağılayıp ruhlarını daha
atalım çöpkutusuna. lağıma. aşağılara

atalım onları
mezarları yok onların olmasın
ne mezartaşları ne de gözyaşları
adları yok onların tadları kokuları yok

hiç gerek yok ıslık çalmak için, lütfen
sevişip geldiğimiz hazlar cehennemi
cesetler bırakıp ardımızsıra
geldiğimiz yer, kendimiz

geldiğimiz yer, kendimiz..

*rus atasözü

mehmet çetin

resim(çöküntü): muzaffer oruçoğlu