3 Mart 2012 Cumartesi

birağızdan: mehmet çetin















birağızdan

1.
kuytularda değil alnı açık dağ-alanlarda
çok meteris çok barikat çok leylâ halid
gözlerinden tanıdım ne çok leylâ kasım
öyle çok onüçünde revda akıp ırmaklara
cemreye karışıp düştü toprağa hoybun anı
toprağın bereketinden tanıdım öyle intifada

3.
değmezdi hiç bu kanlıkama deşerken kalbimi
kum ve taştan barikat örmezdim birbaştan
hayır, çocukça bir oyun değil bu
ülkelerini böyle savunmasalardı ölümüne
katile gözdağlarım bu eylemgülü çocukların

her ülkeye yakışmaz belki bu çocuk çehresi
bilirgesi mezopotamya'nın
ölmesi revda'nın
ölürken bile bir çocuğun gülümsemesi


5.
celile'de kuşlar ölüyor..

dağları ve kekiği ve hurmayı seven
revda ülkesinde o esmer çocuklar
yasemin kokulu saçlarıyla
kendi gülüşlerinin coğrafyasında
ülkelerini savunuyorlar birağızdan
ondördünde kurşuna dizilen peşmerge
çok şibil çok hümeyrad olup ölüyorlar

celile'de çocuklar ölüyor ve halepçe'de

6.
kanadı yangınyeri bir kuş geçince ahından
kara kara gözleri büyüdü de gözbebekleri
savruldu da saçları alev mavi akdeniz
soldu da esmerlikleri
erguvanlar da soldu sahra yanıyorken
kanarken göğsümde ne çok ülkesizlikleri

7.
o yangınkanatlı kuş geçti sesimin ahından
tanıdım seni çocukluğum saklama yaranı
o kuş kanadında izi duruyor daha
ateşkez tanımazlığının
tanıdım duhok tanıdım seni sabra ve şatilla
o kuş gözümden geçti saklama hiç gözyaşını

bu aşk düş bu düş uğruna döğüşmek içinse
bu ülke nasıl mülteca olur kendi çocuklarına
intiharı nasıl düşünür artık bu düş ülke
ellerini nasıl koyar ensesine teslim
nasıl mümkün ki teslim olmak
ölüsünün eti yedirilen halk için
çıplak yürekatışı demekse sena
çıplak yarası sınırboyunca kanayan
kırkdokuz numaralı sınırtaşı dibinde
biriken aç biriken sürgün biriken kadın
hardalgazı siyanür ve işgalyaralı çocuksa
ayaklanışa katılan ferman çocuk çığlığıysa
bu ülke nasıl mülteca olur kendi çocuklarına
bu aşk düş bu can uğruna döğüşmek içinse

10.
elbet ki ölüm müfrezesinin andı intikam ve işgal
parolası yine soykırımdır yine ölüm.. ölüm!

dehşet
ne
halepçe'de

neydi göğsüne bastırdığı çığlığın adı
sizara hivara jiyara
adları mıydı goncalarının
yani yoketmeden önce 'bomba-ı kimya'
yangın değil de neydi göğsündeki serve kadın

insanlık a.. başını önüne düşürüp susan insanlık

12.
yığın olmanın anlamı yığılıp kalmak değilse
yıkılıp kalmak değilse insan
bu kum taneleri hiç mi kaçmadı gözlerimize

işte, nuseyrat'da beş yaralı arasında
dokuz yaşında bir gülistan daha

vahşet ne
tanınmaz halde
esmer gülün bedeni
ne ateşkesi daha.. neyin bağışlanması

wafa ajansı nasıl haber geçsin ki yarasını

13.
wafa ajansı nasıl haber geçsin yarasını
ne ateşkesi daha.. neyin bağışlanması

ajan ayad ihanet kusarken kendi halkına
ölümle tararken evine dönen kalabalığı
elde kalan onüç yaralı arasında
dört yaşında bir delikanlı
sonsuza gencecik kaldı

bağışlanmadı ihanet aynı gün hebatiye'de
çığlığın alevi yaktı evini ajan ayad'ın
bir direkte asılı kaldı
dili, yerçekimi yasası gereğince sarkıktı

15.
nil'den fırat'a işgalin kanbıçaklı çılgınları
kara kara gözlü çocukların sürekavcıları
ve sahra ve dağlar ve uzun kamalar
kan ve napalm ve zehir içinde imha
celladına rahmet okutan cellat telaşıyla
ölümle kodluyorlar çocukların çığlıklarını

16.
yaralanırsın o yaka yaram kanıyor bu yaka
yakın yangın yakın ateş yakın çığlık
bağışlama
gülümserken çocuk çocuk
sahra gecesi bile kül olurken gülüşünle

yakın yangın yakın ateş yakın ölüm, işte
kolları taşlarla kırılan kanlı bir tarihle
soykırım ateşi ve kimyasal gazla
kefensiz giriyorum koynuna
revda: bağışlama tarihi

17.
ölen bir çocukça ayaklandı ülkesiz dehşet
unuttu yas tutmayı gülen bir çocukça

sormuşlardı elbet revda ülkesi çocukları
'baba, neden değiştirdin çığlıklarımı
kızılhaç dükkanlarında..'

18.
ve ekmek kırıntısı ve sarı peynirleri
geri ödeyip ihanetin tarakkalarına
geri aldılar bağışlanmazlıklarını
portakal çiçekli çocuklar
ahh, kendi çığlıklarıyla
öldüler sitemsizce

bağışlanmaz kimliği takınca göğüslerine
ateş olmak yangına hida olmak ağıza
yakışmak bu mu kuş olup maviye
bir halka yakışmak bu mu hep intifada

19.
zafer
ne
öldü revda
ülke oldu daha onüçünde
ne anlatacakları bitmişti ne aşkı daha

varsın yenik düşürsün kutsal tevrad
yenik düşürsün belus'u jehovah'a
revda'yla anlamını
sizinle kıvamını buluyor kavga
ay gözleri ateşbebekli çocukları aşkın
yenik düşmediğimizin kanıtıdır ya hayat

20.
''yaraların uyanıyor'' yaraların sokaklarda: bak
sahip çık yarana değilse solar yüzün kardeş
işte, omuzbaşında kanıyor halepçe
işgal altındaki gülüşün ülkesi
çığlığı şiirin, yaranı da çağırıyor yardımına

ubeydullah nehri
fırat munzur ak git ey kardeş
açar alkım çoğalır eflatun ve alkış
kat sesini çocuklar ülkesi revda şarkısına

ne anlatacakları bitti çocukların ne aşkları daha
birağızdan hoybun.. intifada.. birağızdan..

mehmet çetin
[birağızdan]

Hiç yorum yok: