didar şensoy hatırasına
X.
işte, en
yenilgisiz yerinde alınlarının
çocuklarımızı
öldürtmeyeceğiz çağrısı
çığlığımıza
yüreklerini ödeyen anaların
bildirgesi
ve eşkâli birağızdan şarkılaşan
sevgi armağanı
cesaret akışı ırmağımız
meclis
önlerinde kanatılan o yaramız
son söz
görkemini yitirmedi ağzında
serbest
bırakılmazsa çocuklarımız
ancak ölümü
alırsınız burdan
diyen
sesimiz
ateşkessizliğimiz
eylemince
akmaktır bu ırmak
konuş,
bayrak açtı saflara sesin
yenilgiye
hayır diyen gözbebeğimiz
aşkın
sonsuzluğuna savurduğun ki o
eline
yakışan mızrak olan şu kalbimiz
aşka armağan
kalıp gün olur ki ölürse insan
peru cephesi
filistin sürgünü kmer ağrısı
kavganın
gösterişsiz doruk çiçeği işte o
rehin ömre
karşı koyan direnme çağrısı
komünar
biriktiriyor yine çok barikat
yüzyıl
önceden ayaklanan yürekle
ardısıra
şarkılar akıyor ülke ülke
aşkı bu
sularda biriktirenler
cesaret:
acınızdan kalkın ayağa
yaraları
almasın onu kalbimizden
solsun
hükümranın zulüm günü artık
göğsünüzün
sıcağını adayın son ağrısına
ancak kuş
konmazsa dalından düşer yaprak
yıkacaktır
bastille'i didar didar akan bu ırmak
konuş ey son
hükmü veren partizanı aşkın
cesaret,
dedin: acılarınızdan kalkın ayağa
solsun
hükümranın zulüm günü artık
çökme
yüreklere kurşun olma öyle ağır
ak ırmağını:
dağları tutan paryaların çağrısını
ak: bir
akşamüstü akdeniz'de gün yanmasını
beyaz
örtüsüne karanfil düşen tabut
omzundan
geçerken acısından halkın
nabzı atsın
hazırlasın kendisini
bu ağrıya
artık bu sarsıntıya toprak
akacak
yeraltı ırmağı barikatları aşarak
akacak
yeraltı ırmağı barikatları aşarak
yalansız ve
ölüm telaşsız bir yüreklilikle
biraz da
vedâ etmek midir böyle gitmek
işte, adınla
taçlandırdığın yürüyüşlerde
alnınca apak
başörtüleriyle akranların
o sıkılı
yumrukları temmuz kadar sıcak
binler..ülke
ülke omuzdaşın döğüşenler
istanbul
uğurluyor seni güz karanfillerle
asla
avunmasın ağrımız söyleşeceğiz daha
akacak
yeraltı ırmağı barikatları aşarak
elbet ki
hükümranın günü de solacak
daha unutmak
yok nasıl kanadı yaramız
düşebilir
başımız bir anne ellerine
sevgili
göğsüne düşebilir ansız
daha çok aşık
olmak var
tetik dursun
menzil
mermisi kalbimiz
yine alkım
açar gök yanar kurşun
yakışınca
çocuklara geçeceğiz ölümü
katlanmak
illâki dayanmak gerek diye
yenilmesin
kedere tetik dursun kalbimiz
elbet ki
hükümranın günü de solar
kanadıysak
çok karanfil çok şafak
kahreden
ahları külettiysek artık
yitirilen
oğul.. kardeş.. kızların
anıları
yanına döğüşen annenin
adını
yazdıysak ey didar.. didar
sar yaranı
ey kesik damar yas yok
elbet ki
hükümranın günü de solar
sar yaranı
ey kesik damar yas yok
ki avunmasın
ağrılar söyleşeceğiz daha
gözbebeği
diye ateşe kansın gözlerimiz
aksın
yeraltı ırmakları içdenizimize
öyle kesin
daha döğüşeceğiz
tetik dursun
kalbimiz
elbet ki
hükümranın günü de solar
mehmet çetin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder