aşkının yaşındayım

frezya şarkısı bir devrimi sevdim ben

alıp sesimi serdim mavisine birdenbire

dış/gece: bir aşk için anakara şimdi ankara

kargüneşi altında küçük bir sevgili şimdi

sen. küçücük mavi ve baktıkça yüzüme
bişey oluyor sanki kırçiçeği esmerliğine
bir ırmak kopuyor dağından bir yaprak
dalından
akıyor sana kalbim düşüyor sana kalbim
bir şeyler oluyor mavi. sanki sevdim ben
frezya kokulu bir devrimi ay koksun mavi

iç/gece: ay koksun mavi sertab’ın rüya’sını

özlerken biz ankara'da: ürkek küçük sevgili 
tedirgin sevdi mi sevecek mi arada üçüncü

şahsın şiiri mi geçzaman çocuk zamanların
sevişmesi mi arada nedense o mahur şarkı

şimdi mahsur bir susuş gibi ağız kıyısında


                                iç/bir denizci daha ölmeden:

gelip geçiyor kırgüneşi gelip geçmek üzere yine ama

başlatır belki kendisini döner o denizci kendi kıyısına

kervankıran bir aşkfeneri olur ışır birden tam o an mı

bir tomurcuk daha patlatır kalbini çiçek olur kurtuluş

parkında bir ırmak daha akar dallara daha şaşkın olur

bademağacı daha akasyalar da hazırlanır önümüzsıra

erkenci bir bahar şaşkın mı gezgin mi bir bulutum

o an kal dese gözlerimde yeryüzünün en küçük

en gece gözlerinde kal dese o an gidecek yerim

yokmuş hiç olmamış sanki nasıl kalırım orda
                                                                          orda küçük

bir kara gözleri ankara ahh küçücük sevgili

aşka ayrılmış bir anakara kal diyor sanki utangaç

ve tedirgin ve küçücük mü ama büyüyecek birazdan

ama durup bekletiyor kendini bekliyorum büyüyecek

birazdan: biliyorum çünkü    
                                      çünkü tam o an mıydı ne

bir saka kondu konacaktı sesinin dallarına

incecikliğine sesinin inceliğinde erkenci kuşların

cıvıltısı birazdan güldü gülecek sesinde özlediğim 
kızçocuğunun maviliği sesinde özlediğim yazsonu 

simitçi çocuğun hatırlattığı susamkokusu ile çocuk parkı
                                                                                  çocuk parkı-

nda buluruz onları diyor mösyö arsenik: koş 

koştuk görüyor bizi ama görmezden geliyor nedense

suçüstü olduk çünkü yollar ağaçlar ve patlayıp duran

tomurcuklar eleveriyor bizde kendisini başlatan aşkı

utanıyoruz sanki çocuk oluyoruz da az ilerde bahar 
bekliyormuş gibi bizi şaşkın birer bademağacıyız

aşk kargaşasına benzer saçları arasında dolaşan kuşlarıymışız

nurhan’ın orda yağmur kokusuymuşuz poliscopunun kırdığı 
sevdalı kafası kırık eli kırık elini saran alçıymışız alçılı eliyle

ikidebir alnına dokunmasıymışız ahh çayı ocakta unuttum

demesiymişiz aşık oldum birisine ama kendisi bilmez o

biz miymişiz alçılı eliyle çay sunmasıymışız kendimize

çocukluğumuza kadar gidip lolipop emmesiymişiz

ahh o an mı nasıl da güzelmişiz
                                      güzelmişiz: ankara’da. erkenci

kargüneşi altındayız: tutunup o küçükmaviye aşkmışız
yüzünde annesinin öpücüğü dururmuş daha. ahh sevgili

kızçocuğu lolipopunu sunuyor çocukluğuna. ağzı sevinsin

diye diye bir esmerçiğdem misin bu gece. ay düşüyor seni

aktığım ırmağına. düşüyorsun kalbime ay ay küçük sevgili

su nasıl dokunuyorsa bedeninin çıplaklığına dokunuyorsun 
                                                             kırlarıma bişeyler oluyor

en güzeline kırçiçeklerinin: sen küçücük mavi

baktıkça yeryüzüne bir ırmak kopuyor dağından

bir yaprak dalından: akıyor sana kalbim. düşüyor

sana kalbim: bişeyler oluyor mavi. sevdim ben

seveceğim gibi hep frezya kokulu bir devrimi

ne zaman mı büyüyeceğim ben a küçük sevgili
tanrısız bir meçhûl ne bilsin yaşını başını aşkı

ben, aşkının yaşındayım

mehmet çetin
hatıradır yak bu fotoğrafı