iyiyim aslında

ömür, zaman çölü
sürekavında aşk seni bekler

görmedim diyemem: henüzdüm
aşka yaraşır bir ömürdü benimkisi
yaralı hayvanımla iz sürüp çölümde
vaha sandım kendimi iyiyim aslında
sen yürürsün tûba yürür gibi yürüyen
çölde yansa yaz kalbime solsa da güz
doğrulup aşktan bigüzel çirkin kaldım

ömür; zaman çölü
ağaç olur bozkır bekler

görmedim diyemem: üşürdüm
küle yaraşır bir ömürdü benimkisi
yangın çıkarmaktan geliyordum sanki
köz sanmalıyım kendimi iyiyim aslında
hayatla uzlaşmayan iç aynaydam uzanıp
gördüm çünkü dağ yollarında kayalaşan
sırrını araladım sysphous'un: bahtiyarım

ömür, zaman çölü
yaz ölünce nar saçılır güze

görmedim diyemem: üzgündüm
güze yaraşır bir ömürdü benimkisi
ki kopan her yaprakla çatlardı kalbim
nar sayabilirim kendimi iyiyim aslında
devrime yaz olmaktan geliyordum çünkü
akşam güneşini alıp göğsümün siper yerine
seyid'imin sözünden doğan kırmanç kaldım

ömür, zaman çölü
sen bakarsın ırmak akar

görmedim diyemem: ama uzatma
ölüme yaraşır bir ömürdü benimkisi
yarından bugüne bak işte yokmuş dün
uzatma sözü gelecekse gelsin çünkü gece
gelsin o tırpan ki düş gördü ömrüm: yaz
devrim gördü devrim oldu bu ömür, hey!
bak ki ırmak olup akmışım düşümle jazz

yaz: ömür, zaman çölü
görmedim diyemem: ama uzatma sözü
ölüme yaraşır ömürdü benimkisi, hepsi bu
düş sanmalıyım kendimi iyiyim aslında, iyi

mehmet çetin|ke ke me ce