adalya, bir daha bitti yaz. ağla..
I.
ben: eski bir yalıçapkını
adımı bulutla değiştirdiğim aşk çağımda
imgemi aramaya çıkıyorum. paramparça
yaz bitmeden sana geldim adalya
kentlilerin o rüsva yalnızlıklarından
ordaki sonsuz erkek uğultusundan
geliyordum ve erguvanları geçince: sen
şaşırmıyorum..
ne zamandır kesikti ellerim omuzbaşımdakine yaz-
dırıyorum bunları. ellerini istiyorum diyecektim
ki tut ellerimi ve gel adayla gözlerinle gel me-
nekşeler de gelir ardınsıra ırmak kuşları ile
şarkılar eflatunlar dar gelir yeryüzü çünkü
sıradağlar gelir okyanuslar gelir çocuklar
ve artık aşk zamanıdır eskir o mor ıslık
işkence eskisidir ki yeniktir ki kesik
yerlerinden sürgün verir ellerim
şaşırmıyorum
